-На 10.09.2025 во 10:46 часот во СВР Битола е пријавено дека на крстосница од ул.„4 Ноември“, ул.„Македонски Гемиџии“ и ул.„Солунска“ во Битола се случила сообраќајна несреќа помеѓу патничко возило „ауди“ со австриски национални ознаки, управувано од Џ.А.(57) од Австрија и велосипед, управуван од Т.Т.(71) од Битола. Во несреќата со тешки телесни повреди се здобил велосипедистот, констатирани во Клиничката болница Битола. Извршен бил увид од увидна екипа од СВР Битола.
Во сабота – 13.09.2025 година во НГ Даут Пашин Амам во Скопје со почеток во 20ч, солистички концерт ќе одржи младиот и надежен пијанист Леонид Петрески. Концертот се одвива во рамките на Фестивалот за современа музика Модоарс 2025 кој по 19-ти пат се одржува во Скопје.
Фестивалот Модоарс е повеќе од музички фестивал, бидејќи во својата мисија има за цел да ги донесе новите музички трендови, да прикаже концерти на големи музички имиња од земјата и странство, да ги промовира младите уметници и да внесе нов квалитет и динамика во културниот живот во нашата земја. Леонид Петрески е извонреден пијанист кој дипломирал како најдобар студент на својата генерација. На програмата ќе изведе композиции од Бетовен и Лист, како и дела од македонскиот композитор Димитрије Бужаровски. Сонатата оп.111 од Бетовен и композицијата од Лист се дел од т.н. “железен” пијанистички репертоар, додека двете Ноктурна оп.49 на Бужаровски се сведоци на современатамакедонска музичка уметност низ кои може да се слушнат преработки на македонски народни теми. Леонид работи како професор по пијано во училиштето „Модоарс пијано академија“ и активно одржува концерти во земјата и надвор од неа.
Влезот на овој концерт е слободен!
По кусо боледување, на 73 години, на 1 септември годинава, почина Љубе Дуртаноски – Луи, македонски патриот, хуманист, родител, почитуван во Македонската заедница во Њу Џерси и Соединетите Американски Држави.
Љубе Дуртаноски, син на Крсте и Спасија Дуртаноски, е роден на 1 август 1952 година во Кривогаштани, прилепско, во Македонија. Порасна со неговата сестра Роза омажена за сопругот Благоја Крстески, и братот Гоце Дуртаноски (отпорано починат) оженет за сопругата Лена. Во Кривогаштани завршил основно, а во Прилеп средно образование.
Во 1977 година, на 25 години, заминал во Соединетите Американски Држави, во Леџвуд, Њу Џерси. Речиси 40 години беше сопственик и управител на компанијата “Луис Констракшн“ во Леџвуд.
Беше член на Македонската православна црковна општина “Свети Кирил и Методиј“ во Сидар Гроув, Њу Џерси и активен член во Македонската заедница во Њу Џерси.
Бил член и активен поддржувач на македонските иселенички организации во зачувување на македонскиот национален идентитет. Имаше тесна соработка со Движењето за ослободување и обединување на Македонија (ДООМ) и Драган Богдановски, а дописничка канцеларија (редакција) на „Македонска нација„ за САД извесен период се наоѓаше во неговиот дом.
Како најатрактивно претставување на Македонија во Америка беше автомобилот од Љупчо Дуртаноски со регистарски таблички VMRO N°1 со кое тој ја посетуваше македонската заедница во САД и Канада и со истото возило беше дистрибуиран и весникот „Македонска нација„. Регистерските таблички VMRO N°1 денес се наоѓаат во Музејот на македонската борба за самостојност во Скопје, на масата пред Драган Богдановски, основачот на весникот „Македонска нација.
Погребното опело на Дуртаноски се одржало во понеделник, 8 септември 2025 година, во Македонската православна црква “Свети Кирил и Методиј“ – информираат од Светскиот Македонски Конгрес.
По повод одбележувањето на празникот на Општина Прилеп 3-ти Ноември, Комисијата за одбележување значајни настани, личности и празници традиционално секоја година доделува општински награди и признанија “3-ти Ноември” како и награда за животно дело.
Овие признанија и награди се доделуваат на физички и правни лица за достигнувања во општествениот, стопанскиот, културно-уметничкиот и политичкиот живот.
Предлог за доделување награди и признанија можат да дадат претпријатија, здруженија и граѓани како и други субјекти.
Предлозите се доставуваат до Комисијата за одбележување значајни настани, личности и празници при Советот на Општина Прилеп, во приемното одделение во новата општинска зграда или на адреса ул.,,Прилепски бранители’’ бр.1-Прилеп почнувајќи од денес (11.09.2025) до 13.10.2025 година.
Предлозите треба да бидат образложени, аргументирани и да ги задоволуваат критериумите за посебни достигнувања во Општината во соодветната област, за периодот од 3-ти Ноември 2024 година до денес, односно за животно дело на кандидатот, кој подолг период впечатливо е присутен со значајни остварувања во својата област.
Се продава игротеката KidsLand, лоцирана на ул:”Димо Наредникот” бр.44 во Прилеп.
Цената е 20.000 евра, а идните сопственици ќе добијат разработен бизнис и комплетен инвентар погоден за игротека, или дневен престој.
Опремата и инвентарот се користени само една година!
Повеќе информации на телефонскиот број: 077 982 544
Обезбеден е проект за интервентна заштита на споменикот „Македониум“ во вредност од 2,5 милиони денари што ќе биде реализиран до крајот на годинава, а НУ „Завод и музеј Прилеп“ работи на проект за целосна реконструкција и конзервација на целиот комплекс, информира денеска на прес-конференција портпаролката на Владата Марија Митева.
Митева најави дека проектот ќе биде финализран до средината на седната година, по што Министерството за туризам и култура ќе ја утврди динамиката и планот за финансирање и целосната реконструкција.
Сегашната состојба на овој споменик, наведе портпаролката, не е резултат на негрижа од актуелната Влада, туку на долгогодишно одлагање и непостапување во изминатите години.
– Реконструкцијата на споменикот Македониумот почна пред повеќе години и требаше да заврши во 2017 година. Со симнувањето на скелето во таа година процесот беше насилно прекинат оставен без потребна заштита. Од тогаш до денес цели седум години не било преземено ништо за негово завршување и заштита што остави длабоки последици на овој значаен култирен споменик – рече Митева.
Таа истакна дека нема да бараат оправдувања и оти имаат обврска да го исправат тоа со преземање конкретни и одговорни чекори поради културната и националната важност на „Македониумот“.
– Би сакала да потенцирам дека „Македониумот“ е уникатен архитектонски и уметнички објект, создаден со бетон, витражи и специфични материјали што бараат врвна стручност. Затоа и дел од експертизата ќе ја обезбедиме од странство, за да гарантираме дека ова културно наследство ќе биде трајно заштитено. „Македониумот“ нема да биде оставен да пропаѓа. Ќе го реконструираме, ќе го сочуваме и ќе му ја вратиме заслужената слава. Овој споменик не е само културна вредност, туку е дел од нашата национална меморија и идентитет, и како таков ќе биде пренесен на идните генерации – додаде Митева.
На 12 септември 2025/ петок/ од 18.30 часот во Ликовната галерија од ЦК „Марко Цепенков“ ќе биде отворена изложбата „Украс“ од уметницата Марјана Костојчиноска Узунчева. Изложбата е поддржана од Министерството за култура и туризам.
За изложбата „Украс“
Најновиот креативен подвиг на ликовната уметница Марјана Костојчиноска Узунчева отелотворен во комплексната и интерпретативно повеќеслојна просторна инсталација насловена „Украс”, отвора низа актуелни прашања во врска сo позицијата и третманот на жената денес и родовата (не)еднаквост, посебно во конзервативни и патријархални општества. Инсталацијата се состои од навидум секојдневни предмети кои претставуваат своевиден визуелен код, како дел од нашето етнолошко богатство и културна традиција, но групирани и транспонирани на овој начин и во овој контекст се лишени од баналност и добиваат сосема поинаква, поширока димензија и симболика. Во централниот дел, доле на подот, како елемент на инсталацијата кој е замислен како условно статичен, поставени се мноштво кристални, утилитарни и декоративни предмети, главно вази со различна форма и големина, послужавници украсени со хеклани милеа и помали садови со различна намена во домаќинството. Тие на некој начин ја трасираат патеката на движење на гледачот, создавајќи интерактивна, имагинарна траекторија која како да води низ некаков невидлив лавиринт полн со препреки и неочекувани изненадувања… Вториот дел, условно мобилен – се состои од повеќе хеклани / плетени чаршафи и милеа и класични завеси кои висат / лебдат во просторот налик на распнати бели едра. Едра на некој имагинарен брод кој за жал не плови никаде, или би можел, кога би имало поволен ветер… Како главен дел од овие висечки текстилни варијации монтирани на тенки дрвени даски кои треба да асоцираат на корнизи, во централниот горен дел од композицијата се обесени чаршафи за маса, со поголема димензија на кои е испишан текст – „Послужи/ме” (кој е двозначен, замислен како игра на зборови…) и „Одма” кои кореспондираат и се во директна корелација со послужавниците поставени на подот, како и зборот „Украс”, кој всушност го претставува јадрото, односно есенцијалниот наративен дел на приказната која авторката ни ја пренесува. Според неа – „Во суштина сѐ се врти околу овие два збора, особено зборот „Послужи/ме“ и насловот на инсталацијата „Украс“. Се работи за збор кој дирекно дава наредба, да се послужи кафе, да се послужи јадење, да се послужи слатко. Но, исто така може да значи и некој или нешто да послужи за некоја цел, да „послужи“ за пример. И во двата случаи се работи за искористување или употребување. Во конкретниов случај се работи за жената во општеството во кое живее. Таа е работна сила која е најмалку платена и неа секогаш ѝ е резервирано да работи одредена професија. Тоа се очекува од неа. Да се послужиме со нејзините знаења. Вториот дел е неплатена работна сила во фамилијарното живеење и нееднаквоста со „партнерот“ во семејството (се разбира наметнато од општеството). И тука се очекува од неа ексклузивно да ги извршува сите домашни обврски. Да се послужиме со нејзината умешнот и снаодливост, да се сработат сите обврски со насмевка. Да се послужиме со силата која таа ја дава во општеството и домаќинството. И овде тоа природно се очекува од неа…
Делото е интригантно и според концептот и според реализацијата и начинот на собирање на предметите кои Костојчиноска Узунчева ги инкорпорира во инсталацијата, главно декоративни предмети кои биле составен дел од нечиј невестински мираз (чеиз), до нивната моќна симболика и универзалната, недвосмислена порака која тие ја носат. Белата боја на ракотворбите, главно рачно хеклани / плетени и везени чаршафи и милеа, вообичаено алудира на девственост, на чистота, на невестинско руво; акумулацијата на кристалните предмети – вази, кои означуваат одреден статусен симбол, трофеј, награда, е истовремено и потсетник за фрагилноста на постоењето, физичката и емоционална кршливост, транспарентност и сензибилност; рачно ткаените килими во кои секоја шарена нитка, секој нов ред е почеток на нова приказна, нов живот и на крај, неброените часови, времето и трудот посветени да се изработат сите овие предмети во кои е вплотена сета љубов, надеж и парче душа на идната невеста – сето тоа се спојува во една единствена приказна. Секој од овие предмети поседува своја посебна и/сторија која истовремено е и лична, интимна, но и колективна и на некој индиректен, имплицитен начин зборува за жените кои ги создале, употребувале, ги дале или добиле како наследство, лично или како дел од некоја семејна историја, некогаш долга и со децении, пренесувана од колено на колено. Исто така, интересен е и начинот на кој сопственичките на истите ги отуѓиле, се разделиле од нив, односно моментот кога од нивниот личен, интимен музеј, овие предмети станале дел од друга поголема приказна, изложени сега и овде, во вистински музеј.
Авторката Костојчиноска Узунчева, за потребите на својата инсталација, главно ги купува кристалните вази и плетените чаршафи од жени кои продаваат дел од својот чеиз, претежно од егзистенцијални причини, за нивното семејство да може да преживее во овие турбулентни и економски неизвесни времиња… Тој посебен момент на купопродажба на нешто толку лично поседува своја симболика и извесна траорност – сведочи за саможртвувањето и лишувањето / одрекувањето на жената од некој нејзина сопственост, за бришењето и заборавањето на минатото во име на сегашноста и/или иднината, за прагматичноста над емотивноста и приврзаноста кон предметите кои понекогаш и не се само тоа, зборува за нејзината ранлива социо-економска положба во општеството односно за врзувањето / крпењето крај со крај… Секако, поимот „крпење” е неслучајно спомнат во овој контекст. Везење – развезување, шиење – рашивање, плетење – отплетување, и крпење, повторно и одновно крпење и открпување, правење пачворк од своите соништа, мечти, надежи… Толку многу глаголи кои иманентно им припаѓаат, односно се поврзуваат исклучиво со жените и домаќинството како нивни микросвет. Дали овие декоративни предмети кои се дел од нашата етнолошка ризница и од нашата културна традиција се само тоа што навидум, на прв поглед го претставуваат или истовремено имаат повеќе различни значења – анахрона декорација, банален украс кој фаќа прашина на некоја полица, статусен симбол, и дали жената сѐ уште се идентификува, перцепира и третира како украс / декорација, трофеј, статусен симбол, се некои од низата поразителни прашања со кои Костојчиноска Узунчева се занимава, со ненаметлива, суптилна иронија која нѐ тера да се преиспитаме и во начинот на читање и толкување на делото и да прокопаме малку подлабоко во некои болни родово сензитивни теми и колективни, традиционални матрици, стереотипи и предрасуди со кои сме соочени.… Анита Бошкова Доковска .
За умeтницата:
Д-р Марјана Костојчиноска Узунчева дипломирала на ФЛУ Скопје – отсек графика. Досега реализирала 27 самостојни изложби и повеќе од 50 групни во земјава и во странство.
ОК ВМРО-ДПМНЕ Крушево ги известува сите членови, симпатизери и граѓани на највисокиот град на Балканот, дека во петок (12.09.), со почеток од 19.30ч. во Конгресната сала на хотел Монтана, ќе биде промовиран кандидатот за градоначалник на партијата и советничката листа.
Нико Чонески е изборот на владеачката партија, човек од еснафот, почитуван и трудољубив стопанственик кој ветува нов развој на Крушево.
Др.Александра Мијајлевска Стефановска, председател на ОК ВМРО-ДПМНЕ Крушево, ќе биде носител на советничката листа на престојните локални избори.
-Со особена чест и задоволство Ве покануваме на свечената промоција на кандидатот за градоначалник на општина Крушево од редовите на ВМРО-ДПМНЕ, Нико Чонески. Ова е момент кога започнуваме нова страница за иднината на нашата општина – страница исполнета со визија, проекти и решенија за подобро, поразвиено и модерно Крушево – стои во поканата од ОК ВМРО-ДПМНЕ Крушево.
Православните христијани денес го празнуваат Денот на отсекување на главата на Свети Јован Крстител.
Во времето кога Јован проповедаше во Палестина, во Галилеја владееше Ирод Антипа, еден од синовите на оној Ирод што насекаде се прослави со својот расипан карактер. Овој наследи некои особини од татко му, па ја избрка својата законита жена и живееше незаконито со Иродијада, жената на својот се уште жив брат Филип.
Јован отворено и пред целиот народ го прекоруваше и го разобличуваше за тоа, па Ирод го затвори. Во една прилика Ирод приреди гозба во својот дворец. Ќерката на Иродијада, Саломија, го восхити Ирода со својата страствената игра на гозбата, така што овој замаен од пиењето и вети се што ќе посака.
Саломија, поучена од мајка и, која не можеше да му го прости јавното разобличување на Јована, ја побара главата на пророкот. Ирод нареди и Јован беше обезглавен. Иродијада продолжи да се изживува над мртвата Јованова глава и го избоде неговиот јазик со игли.
Подоцна еден дворски слуга чесно ја закопа главата на свети Јован Крстител.
Наскоро злосторниците ги снајде заслужената казна. Првин кнезот Арета, таткото на законитата Иродова жена, подигна војска и го порази Ирода, а подоцна цезарот Калигула го протера во Галија, па во Шпанија, каде Ирод и Иродијада ги завршија своите неславни животи во беда и понижување. Саломија, пак, ја снајде лоша смрт во реката Сикорис.
