Поетот и театарски критичар, Љубомир Груевски, замина во вечноста каде што одамна го резервираше своето место со песните кои станаа антологија на македонската современа поезија.
„Неговото богато творештво се протега од витлите на љубовта и интимата, преку пределите на сонот и смртта, до срцевината наречена РОДИНА – опеана со љубов, излеана со жар и тешка тага. Певот на Љубомир Груевски му е збит и плавен, галежен и опор, како и внатрешниот набој – кој не тече, туку избива од битието богато со духовни наслојки, со животворна поетска енергија. Испеано е читливо и допира до душата на читателот, што во ова поетско многугласие, го сметам за голем квалитет. Поетот знае што сака да каже и тоа го кажува умно, даровито“ – напиша Михаел Ренџов во предговорот на делото „Слики и сенки“ кое претставува избрана поезија од овој автор.
Роден во Гевгелија, школуван во Битола и Штип, студирал на Филилошкиот факултет во Белград и Филозофскиот факултет во Скопје, каде што дипломирал во 1971 година. Работел како уредник во издавачки куќи, но бил и директор на античкиот локалитет Хераклеја Линкестис, директор на Народниот театар во Битола, а ги основал и издавачките куќи „Мисирков“ и „Артерос“.
Со литературата започнал да се занимава уште во школските и студентските денови, објавувајќи песни, раскази и театарски осворти во „Млад борец“, „Студентски збор“, „Народен глас“ и други. Бил уредник на битолското списание за литература и култура „Развиток“, а подоцна го покренал и списанието „ЗА“. Во 2001 година ја покренал и невладината организација „Творечка асоцијација“ заедно со уште неколкумина уметници и истомисленици, а од 2006 година е движечка сила на меѓународната поетска манифестација „Хераклејски поетски свечености“. Застапен е во Енциклопедија Британика на македонски јазик.
Објавени дела му се „Гемии“ (поезија, 1980), „Огнена земја“ (поезија, 1983), „Опсаден град“ (поезија, 1991), „Островот и другите легенди“ (поезија, 1999), „Magna Charta“ (поезија, 2003), „Театар, филм, стих“ (критики и есеи, 2005), „Слики и сенки“ (поезија, 2008), „Музеј под Пелистер“ (поезија, 2011). Неговата поезија е преведувана на англиски, руски, бугарски, украински, српски, хрватски, словенечки, полски и други словенски и светски јазици.
Добитник е на меѓународни поетски награди, и тоа Прва награда на „Ратковиќеви вечери на поезијата“ (Црна Гора) и Втора награда на „Мелнички вечери на поезијата“ (Бугарија). Во 2006 година е добитник на наградата „4 ноември“ од градот Битола, Прва (2006) и Втора награда (2004) на „Празник на липите“, како и Втора награда на „Гоцеви денови“ (1998). На изборот на „Битолски весник“ за 2009 година е добитник за најуспешен битолчанец во областа на литературата за 2009 година.
Покрај своите авторски книги, Груевски е потписник на преводот на делата „Симболизмот“ на Андреј Бели (1997, руски), приредувач на антологијата „Љубовни пеења“ (поезија, 1996) и „Книга на мудроста“ (флорилегиум на сентенци, 2002).