На 48 – те „Детски Рацинови средби“ ученичката Климентина Котеска беше пофалена заедно со уште 10 ученици кои во конкуренција од 200 лични творби беа избрани и наградени со пофалници.
JA ЉУБАМ МОЈАТА ЗЕМЈА
Од рани зори златести крилја разбиваш,
До темни ноќи во мракот заспиваш.
Тебе лице ти жолто поле разлеало,
Тебе очи ти чисти води езерски.
Само туѓа крв-црни робови,
Темни долгови, ти дамнешни времиња засенила.
Каде ли си сега ти, ти моја светлино?
Каде ли е твојот ден, ден да не остане-земја да покрие?
Пуста си ме земјо родила, гледала па израснала.
Тук, пусти да не останат жар, чад животот ни кучешки.
Само горчина во душа не бега,
Војна, куршум и револвер се стега.
Магла тивка однадвор надоаѓа.
Бура силна низ очи ми проаѓа.
К’тно време на уво ми шепоти.
Не, повеќе нема народ да плачи.
Не, повеќе нема страв душа да мачи.
Не, од сега ќе само радост гледаме.
Не, од сега ќе ново време везиме.
Земјо моја, земјо родна ти татковино, Македонијо плодна.
Денес, македонско знаме гордо се вее,
Татковино моја ЉУБЕНА, вечно нек` тлее!
ООУ „Климент Охридски“ – Прилеп
ученичка: Климентина Котеска VIII-4
ментор: Јулијана Талеска
Домаќините срдечно не` пречекаа. Не` прошетаа низ градот. Ги видовме спомениците на Кочо Рацин, Музејот на град Велес, Цветниот замок и најмногу од се` ни беше драго што зачекоривме по Сокакот на поезијата и поминавме незаоборавни мигови во куќата на Рацин. Излеговме на терасата каде што на свеќа ги пишувал песните кои ние денес ги читаме и им се восхитуваме.
Јулијана Талеска,
www.mojataucilnica.wordpress.com