Бункерот на Тито во Коњиц, граден е во тајност помеѓу 1952 и 1979 година е најдобро чуваната тајна во поранешна Југославија.
Бункерот е изграден со цел тука да скријат Тито и неговите 350 најблиску службеници во случај на атомска катастрофа. Овој импозантен простор, бетонска масовна конструкција, лежи на околу 6500 метри квадратен простор и се наоѓа на околу 300 метри длабочина под површина на земјата.
Овој објект наликува на лавиринт е изграден со намера доколку дојде до атомска војна тој да функционира како центар на воени операции и скривница за претседателот Тито, неговото семејство и најблиските соработници. До деведесеттите години изградбата (во која се инвестирани 4,6 милијарди американски долари) и постоењето на овој бункер беше најстрого чувана воена тајна.
Објектот, во народот познат како бункерот на Тито, се состои од три дела. Првиот е видлив и се вика маскирен дел, а се состои од три објекти: надзорна резиденција, објект за потесно осигурување на поранешниот претседател на СФРЈ Јосип Броз Тито и објект во кој требало да биде сместен персоналот за техничка поддршка.
Кога ќе се помине низ ходникот на првата куќа, се отвораат три тешки метални врати со дебелина од 1,20 метри, зад кои се наоѓа тунел кој ве води до срцето на атомската скривница на длабочина од 280 метри и должина од 202 метри. Тунели го поврзуваат маскирниот дел со третиот дела на објектот атомска скривница која може да издржи нуклеарен удар со јачина од 20 килотони. Ѕидовите на тунелот се изработени рачно од дрво. Целиот објект го осветлуваат 6 000 неонки.
Третиот дел од објектот е во облик на потковица и тоа е нај заштитениот дел, бидејќи во него се наоѓаат систем за заштита, противпожарен систем, систем за заштита од нуклеарен удар, клима…Поделен е на 12 блокови. Најзначајни се блоковите 6 (комуникации), 8 (Титовиот блок), 9 (белите дробови на објектот – клима), 10 (цистерни за нафта) и 11 (вода).
