Проценето е дека Чернобил испуштил повеќе од 4оо пати радиоактивни остатоци во атмосферата од атомската бомба фрлена на Хирошима. Дури 80 проценти од популацијата на шведски елени се отруени од радиоактивниот облак. Радиоактивното месо е закопано во специјални контејнери за нуклеарен отпад во ненаселени подрачја.
Овој морничав леш од животно кој е откриен во рушевините на градот Припјат, е се што останало после експлозијата на реакторот број 4 во нуклеарната електрана Чернобил на сверот на Украина нешто пред 1:30 часот наутро на 26 април 1986 година. Бројот на луге кои починале во деновите и годините после несреќата не е познат.
Целото подрачје било преплавено со радиоактивни изотопи од пожарот кој беснеел десет дена, а она што не го уништила експлозијата требало да го направат лугето со прекривање со со земја и ушприцување на хемикалии како би се заробил радиоактивниот материјал.
Да би ја завршиле т.н. стерилизација повикани се локални ловци кои требале да ги убијат сите живот, па и куќните миленици кои останале во градот после катастрофата. Игор бил еден од петте фотографи на кои им било дозволено да влезат во забранетото подрачје.
Таму успеал да ја сними оваа вознемирувачка фотографија која прикажува човек кој бил дел од екипата на спасувачи кои први реагирале кога дошло до инцидентот во нуклеарката и со самото тоа биле осудени на смрт.
На лугето кои први стигнале на местото на несреќата не им било кажано дека реакторот контаминирал и дека радијацијата излеглам, тоа го сфатиле самите кога пронашле делови од графит кој горел. Покасно кажале дека зрачење има “метален вкус“ и да имале чувство дека во лицето им се забодуваат игли.
Околу 600.000 луге, кои после наречени “ликвидатори“, а главно тоа биле војници, полицајци, пожарникари и државни работници, по наредба на Москва се пратени да помогнат во гасењето на пожарот, во поставувањето на првиот бетонски саркофаг над уништениот терен и во санацијата на теренот.
-Уште се сеќавам на металниот вкус во устата додека приоѓав кон Чернобил, вели еден од “ликвидаторите“ Игор Магал. „На почетокот немавме никакви информации се беше строго доверливо. Мислев дека одам на една недела, а останав една година“.
Но, најлошо сепак поминаа оние први ликвидатори, кои беа пратени да го исчистат кровот на реакторот број 3. Роботите кои властите прво ги пратиле не можеле да работат поради преголемата радијација, па после два дена ги замениле луге. Терминот “биороботи“ го смислила восјакатам а тие работници биле ограничени на 40 секунди изложување на радијација. Но, радиоактивноста била 100 пати посилна, па голем број од нив починале брзо после тоа.
Голем број жители кои живееле во близина на Чернобил не биле известени за катастрофата со денови после неа. И додека на местото на несреќата веќе почнале да се надзираат размери на ужас, советските власти молчеле. Так наредниот ден после пладне евакуирале 48.000 жители на Припјат, градот изграден за работниците од нуклеарната централа и нивните семејства, на само три километри од електраната.
Светската јавност ја разбудија Швеѓаните на 28 април, кога детектирале пораст на радијацијата на својата земја. Тек кога се дознало за несреќата, советските власти преместија 116.000 луге од зоната 30 километри околу нуклеарката. Следните години истата судбина ги снајде уште 230.000 жители на тој регион.
Оваа фотографија прикажува “ликвидатор“ како бутка количка со напуштено дете во селото Татсенки, чии родители починале. На тие 120 илјади жители им било кажано итно да се евакуираат и дека ќе се вратат за три дена, па нема потреба да носат ништо со себе.
Ѓубрето и чадот од Чернобил се раширило на илјадници километри надвор од Украина, а на оваа фотографија е отпад кој го фотографирал Роберто Дел Тредичи, кој сведочел на полнење огромен замарзивач со елени од шведскиот Лапланд. Проценето е дека елените примиле премногу радијација па биле еутанизирани.
Проценето е дека Чернобил испуштил повеќе од 4оо пати повеќе радиоактивни остатоци во атмосферата од атомската бомба фрлена на Хирошима. Дури 80 проценти од популацијата на шведски елени се отруени од радиоактивниот облак. Радиоактивното месо е закопано во специјални контејнери за нуклеарен отпад во ненаселени подрачја.